به سلامتی پدری که “نمی توانم” را در چشمانش زیاد دیدیم،
ولی از زبانش هرگز نشنیدم…
.
.
.
به سلامتی پدری که طعم پدر داشتن رو نچشید،
اما واسه خیلی ها پدری کرد
.
.
.
به سلامتی پدری که لباس خاکی و کثیف می پوشه می ره کارگری،
برای سیر کردن شکم بچه اش، اما بچه اش خجالت می کشه به دوستاش بگه این پدرمه…

…

به سلامتی پدر ومادر…
که همیشه از آرزو هاشون گذشتند بخاطر آرزوهای بچه هاشون

.
.
.
به سلامتی خودمون، که توی پلک زدنامون
یاد کسایی هستیم، که بد کردن باهامون
.
.
.
سلامتی کسی که دیگه بهش زنگ نمیزنم
اما اگه بفهمم خطش خاموشه دق می کنم 
.
.
.
به سلامتی خودمون که خیلی وقت ها فقط سکوت کردیم و هیچ حرفی نزدیم
.
.
.
بسلامتی عاشقی که ازش پرسیدن چرا ناراحتی؟
گفت تاحالا پشت ماشین عروس عشقت بوق زدی؟
.
.
.
ب سلامتی خودم ک بودنم واسه هیشکی مهم نیس…
.
.
.
به سلامتی اونیکه فکر میکنیم فراموشش کردیم !
اما یه شب که خوابشو میبینیم کل روز پکریم …
.

…

.
.
سلامتیـه آدمایـی که وقتـــی میـفهمن چقــدر دوسشــــون داری
بـــــــــازم “” آدم “” میـــمونن
.
.
.
به سلامتی استقامت موهای زاید بدن که اگه توی ریشه موهای اصلی بود ،
الان معضلی به نام کچلی وجود نداشت 
.
.
.
خسته ام همچون کارگری که مظلومانه میگوید اوستا ملات بسازم ؟
“به سلامتی همه کاراگرای ساختمون”
.
.
.
به سلامتی پدر و مادرایی که…
چیه دنبال چی میگردی؟
پدر و مادرا بدون دلیل عزیزن
به سلامتی همه شون 
.
.
.
به سلامتی پسری که گفت : من تو زندگیم فقط دنبال یه دختر میدواَم
اونم دختر خودمه وقتی تازه داره راه رفتن یاد میگیره
.
.
.
ﺳﻼﻣﺘﯽ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﮐﻪ ﺻﺎحب ﮐﺎﺭش ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺯﺩ ﺗﻮ ﮔﻮﺷﺶ ؛
ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺳﺸﻮ ﻋﻮض ﮐﻨﻪ ﺑﺮﻩ ﺧﻮﻧﻪ امــــا ﯾﺎﺩ ﺧﺮﺝ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺮﯾﻀﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ،
ﯾﺎﺩ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﺧﻮﻧﻪ ، ﺟﻬﯿﺰﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮش ، ﺷﻬﺮﯾﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﭘﺴﺮﺵ …
ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺻﺎحب ﮐﺎﺭﺵ ﮔﻔﺖ : ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ 
.
.
.
به سلامتی کاج که تو اوج یخ بندون زمستون ذات سبزش رو نشون میده
وگرنه توی تابستون که هر علف هرزی ادعای سبزی داره …
.
.
.
سلامتی اونایی که خیلی تنهان…
نه که نمیتونن باکسی باشن…
فقط دلشون نمیخواد با هرکسی باشن….
.
.
.
به سلامتی اونایی که غصه هاشونو با خودشون قسمت میکنن و شادی هاشونو با بقیه …
.
.
.
به سلامتی عشق اول زندگیت
که نه میتونی بهش زنگ بزنی نه میتونی بهش فکر نکنی
.
.
.
به سلامتی تمام پیام هایی که نوشتیم ولی ارسال نکردیم !
.
.
.
سلامتی اونی که هیچوقت حالمونو نمی پرسه
چون میدونه حال و روز ما که پرسیدن نداره …
.
.
.
به سلامتیه حس و حال اون پسر بچه ای که
وقتی دو نفر دارن برای فوتبال یارکشی میکنن ،
آخر از همه اسمشو میگن !
.
.
.
سلامتی اونایی که اول فکر کردیم ۱رنگن ولی بعد فهمیدیم مداد رنگی ۴۶رنگن 
.
.
.
سلامتی اون رفیقی ک میاد خونتون ب کفشای آبجیتم نگاه نمیکنه…
.
.
.
به سلامتی پژمان جمشیدی…
که با وجود قرمز بودنش، دل آبی ها رو هم به دست آورد…
.
.
.
به سلامتیه اونی که تو عصبانیت خواست آرومم کنه ، هرچی از دهنم درومد بهش گفتم …
آخرش فقط گفت : بهتری ؟؟؟!
.
.
.
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﺟﺰ ﺭﻓﺎﻗﺖ…
.
.
.
سلامتی ما زشتا که اگه نبودیم شما خوشکلا به چشم نمی اومدین
.
.
.
به سلامتی رفیقای دیروز . . . که شدن غریبه های امروز . . .
.
.
.
به سلامتی کسی که همیشه آخر اس ام اس هاش اسمشو می نویسه
چون میدونه هیشکی شمارشو Save نکرده …
.
.
.
سلامتی اونی که دنیا رو حریفه ، ولی با اشک مادر له میشه . . .
.
.
.
به سلامتی اونی که دیروز جونشو داد تا من امروز به فردام فکر کنم …
.
.
.
سلامتیه اونایی که عشق براشون دلگرمیه نه سرگرمی …
.
.
.
سلامتی اونایی که سنی ندارن ولی روزگاردلشونوپرکرده !
.
.
.
سلامتی اونایی که تحمل بعضی چیزا و شنیدن بعضی حرفارو ندارن
اما واسه اینکه حفظ حرمت کنن سکوت میکنن
.
.
.
به سلامتی گودزیلامون که آب بخورم توخونه میره به مامانم میگه 
.
.
.
به سلامتی رفیق،
که به ما یاد داد هر رفیقی میتونه دشمن هم باشه…
به سلامتی مخاطب خاص،
که به ما یاد داد عاشق بودن و ماندن بیخودیه و فقط عمر تلف کردنه…
و در آخر به سلامتی خودمون،

که همیشه خودت با خدای خودت میمونی…

به سلامتی اون پدری که هنگام تراشیدن موی کودک مبتلا به سرطانش گریه ی فرزندش رو دید، ماشین رو داد به دستش در حالی که چشمانشپر از گریه بود گفت: حالا تو موهای منو بتراش!

به سلامتی پدری که “نمی توانم” را در چشمانش زیاد دیدیم ولی از زبانش هرگز نشنیدم …!!!

به سلامتی پدری که طعم پدر داشتن رو نچشید، اما واسه خیلی ها پدری کرد

.به سلامتی پدری که لباس خاکی و کثیف میپوشه میره کارگری برای سیر کردن شکم بچه اش، اما بچه اش خجالت میکشه به دوستاش بگه این پدرمه

سلامتی اون پدری که شادی شو با زن و بچش تقسیم میکنه اما غصه شو با سیگار و دود سیگارش …

به سلامتی پدری که کف تموم شهرو جارو میزنه که زن و بچش کف خونه کسی رو جارو نزنن…همیشه مادر را به مداد تشبیه میکردم، که با هر بار تراشیده شدن، کوچک و کوچک تر میشود… ولی پدر… یک خودکار شکیل و زیباست که در ظاهر ابهتش را همیشه حفظ میکند، خم به ابرو نمی آورد و خیلی سخت تر از این حرفهاست… فقط هیچ کس نمی بیند و نمیداند که چقدر دیگر میتواند بنویسد …پدرم هر وقت میگفت “درست میشود” … تمام نگرانی هایم به یک باره رنگ میباخت…!وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره، میفهمی پیر شده! وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه، میفهمی پیر شده! وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره، میفهمی چقدر درد داره اما هیچ چی نمیگه… و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو هستش، دلت میخواد بمیری…پدرم، تنها کسی است که باعث میشه بدون شک بفهمم فرشته ها هم میتوانند مرد باشند!

به سلامتی هرچی پدره…